Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/stixoi/public_html/sec.php:2) in /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php on line 364
stixoi.info: Το άλογο της Μολδοβλαχίας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Το άλογο της Μολδοβλαχίας      
 
Στίχοι:  
Γιώργος Σεφέρης
Μουσική:  
Αμελοποίητα


Ένα λοφίο, μια λόγχη, ένα δέντρο.
Στην άλλη όχθη το άλογο.
Ανάμεσα κυλούνε σάρκες και αρώματα γυναικών,
άντρες μέσα στις σάρκες μήτε πρόσχαροι μήτε κατηφείς,
αποφασισμένοι,
όχι αποφασιστικοί,
αποφασισμένοι από τους άλλους
από τους δυο βασιλιάδες ίσως:
τον ένα που κατοικεί το μπρούντζινο αποτύπωμά του,
τον άλλο που κατοικεί το σάρκινο αποτύπωμά του –
από τους δυο βασιλιάδες ίσως
ή το άλογο
με το βάραθρο της κοιλιάς τόσο ανάλαφρα υψωμένο
πάνω στα τέσσερα πόδια
που μας εξαπατούν νυχοπατώντας.
Το φοβερό δε φαίνεται ποτέ
δε φαίνεται το μεγάλο αγκίστρι που ψαρεύει πάνω απ’ το κοκκινωπό βάθρο,
όταν προσέξεις καταλαβαίνεις το χαμό :
το γαντζουρωτό σπέρμα
που τινάζεται από τα φριχτά αχαμνά του, ατάραχα
σαν άχρηστο κανόνι σ’ αρχοντικό της Ύδρας,
το σπόρο του θανάτου
που βιάζει σίγουρα όποιον κι αν σημαδέψει
τον φέρνει πίσω καθώς ο Αχιλλέας τον Έχτορα
ανάσκελα μέσα στη σκόνη
γυμνό χλωμό ντροπιασμένον
μέσα στις κεντητές ρεκλάμες που ανάβουν και σβήνουν
μέσα στα κουρασμένα λαγόνια των γυναικών
αυλάκια του έρωτα τελματωμένα
μέσα στα πυρωμένα λάστιχα και τους αχνούς των αυτοκινήτων
καθώς βαραίνει η ζέστη κι οι στολές παρουσιάζουν όπλα
κι οι μικρές μπρούντζινες σάλπιγγες έχουν μείνει
ανάερες –
τον φέρνει αγύριστα μέσα στη βαριά κοιλιά του αλόγου
με την τερατώδη απόφυση του πεθαμένου βασιλιά στη ράχη
και τα ρουθούνια που ανοίγουνε μυρίζοντας την αηδία.
Τελετή μυστική σιωπηλή ανάκουστη
προσφορά στο άνθρωπο που κυβερνούσε κρατώντας τη
σφαίρα και το σκήπτρο
προσφορά στ’ άλογο μέσα στον άνθρωπο που χλιμίντραει και
μάτωνε τα νύχια του καθώς ο άλλος κοιμούνταν
που δε χορταίνει μήτε τώρα που ο άλλος μετάλλαξε
τον ύπνο
τελετή χωρίς κήρυγμα, χωρίς ιερατικό βάδισμα μήτε δαυ-λους μήτε ιερουργίες θυσιών
αλλά με τις καθημερινές χειρονομίες και με την καθημερινή
μας συμπεριφορά
με τα μικρά παθήματα και τις απρόσωπες χαρές μας
με τη συνηθισμένη ρυτίδα στο μέτωπο καθώς σηκώνεις το
τηλέφωνο να μιλήσεις
με το κουρασμένο μάτι και την ξεβιδωμένη χειραψία όταν
συναντήσεις κάποιον που σ’ ενοχλεί
νεκρική πομπή με την αδιόρατη τάξη της νοσηρής ζωής του
πρόσκαιρου κόσμου.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: -
      Αναγνώσεις: 513
      Σχόλια: 0
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   cactus @ 06-08-2017


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο