Στον ύπνο μου κάθε βραδιά
νιώθω σαν χάδι στην καρδιά
το στοργικό φιλί σου.

Αχ, του θανάτου την πληγή
ποιος θα τη γιάνει; Μαύρη γη
σκεπάζει το κορμί σου.

Θα `ρτω μια νύχτα να σε βρω
κάτω απ’ τον ξέθωρο σταυρό,
μάνα, που ζεις ακόμα

στη μνήμη μου, για να μου πεις
τον πόνο σου, με της σιωπής
τ’ ασώπαστο το στόμα.