Μια μικρή σκηνή όση να χωράω,
μια μικρή φωνή για να τραγουδάω.
Κάνω ό,τι ζητήσεις, κάνω ό,τι θες
κι όλες μου οι κινήσεις φίνες και σωστές.

Δεν παραπονιέμαι, είμαι ζωντανή.
Μία μαριονέτα, σκλάβα σου πιστή.
Κι είναι η σκλαβιά μου όλη μου η ζωή
κι όλη η ζωή μου είναι μια κλωστή.

Μια μικρή σκηνή, τέλειωσε η αγάπη.
Τράχυν’ η φωνή και το φως εχάθη.
Γίναν οι κινήσεις πια σπασμωδικές,
όλη η στοργή σου πέρασε στο χθες.

Μια σου απροσεξία, μοίρα μου κακή.
Είμαι μαριονέτα τώρα θλιβερή.
Σκόρπια τα όνειρά μου, μέλη χαλαρά.
Σπάσαν οι κλωστές μου, είναι πια νεκρά.