Ω τι νύχτα κι αυτή ! Τι στιγμή μαγική!
Που μου φέρνει στο νου , μια βραδιά στη Βεγγάζη..
Σαν βρεθήκαμε εκεί, σ ένα μπαρ ναυτικών
απ το βράδυ νωρίς , ώσπου η αυγή να χαράζει…

Για ένα μόνο χορό , στο πρώτο μας ταγκό
δύο ξένοι μαζί, σε μια άγνωστη γη..
Για ένα μόνο φιλί , είμαστε εγώ κι εσύ
έστω μόνο για λίγο, σε μια μοίρα κοινή , …

Με μια σφιχτή αγκαλιά , οι δυο σε μια σκιά
σε μια ανάσα καυτή , στων χειλιών μας την πάλη
Το κύμα εκεί μπροστά , έσβηνε τη φωτιά
συντροφιά με κρασί και της μέθης τη ζάλη…

Σε φαντάζομαι όμως τώρα κάπου να σαι εκεί μακριά
και να ζεις δίχως τα ίδια να θυμάσαι
καθώς του χρόνου τα σημάδια στην καρδιά
έχουνε πάψει να σε κάνουν να φοβάσαι..

Μα σαν κι εμένα που και που κι εσύ θα ξαγρυπνάς
το βράδυ εκείνο στη Βεγγάζη σαν ζητάς
αυτόν τον έρωτα απόγνωσης θα ξαναζείς
της μιας βραδιάς!!!!!

Για ένα μόνο χορό , στο πρώτο μας ταγκό
δύο ξένοι μαζί, σε μια άγνωστη γη..
Για ένα μόνο φιλί , είμαστε εγώ κι εσύ
έστω μόνο για λίγο, σε μια μοίρα κοινή..