Χώρια σου δεν κάνω,
τρέχεις και δε φτάνω,
αναστάτωση μου φέρνεις
και τα λογικά μου χάνω.

Μάτια που είναι κοραλλένια να `ξερες πώς τα `χω έννοια,
το μυαλό μου έχουν πάρει, μ’ έχουν στείλει στο φεγγάρι,
μάτια που είναι κοραλλένια μ’ ανεβάζουνε στ’ αστέρια,
το μυαλό μου έχουν πάρει, μ’ έχουν στείλει στο φεγγάρι.

Έρωτα και νάζι
η ματιά σου στάζει,
τρέλα το χαμόγελό σου
και σε ενδοιασμό με βάζει.

Μάτια που είναι κοραλλένια να `ξερες πώς τα `χω έννοια,
το μυαλό μου έχουν πάρει, μ’ έχουν στείλει στο φεγγάρι,
μάτια που είναι κοραλλένια μ’ ανεβάζουνε στ’ αστέρια,
το μυαλό μου έχουν πάρει, μ’ έχουν στείλει στο φεγγάρι.

Λάβα και φωτιά μου έβαλες,
λάβα και φωτιά,
από τότε που με έκαψε
η δική σου η ματιά.

Μάτια που είναι κοραλλένια να `ξερες πώς τα `χω έννοια,
το μυαλό μου έχουν πάρει, μ’ έχουν στείλει στο φεγγάρι,
μάτια που είναι κοραλλένια μ’ ανεβάζουνε στ’ αστέρια,
το μυαλό μου έχουν πάρει, μ’ έχουν στείλει στο φεγγάρι.