Όταν είμαστε παιδιά παίζαμε στη γειτονιά
κι απ’ το βράδυ ως το πρωί είχαμε γιορτή,
τώρα, ύστερα από χρόνια σε ξανά `δα μια βραδιά,
πάλι στην ίδια γειτονιά, μόνο στη γωνιά.

Στο μπουλβάρ του Saint - Denis έλα απόψε να με δεις
θα `μαι εκεί από τις εννιά μ’ όλα τα παιδιά,
παρεΐτσα θα τα πιούμε σ’ ένα μπάρ του Montparnasse
μήπως και μάθεις ν’ αγαπάς και να συγχωράς.

Δεν τα γνώρισες ποτέ τα υπόγεια καμπαρέ
που πηγαίνω και μεθώ για να ξεχαστώ,
δεν ξεχνώ τι μου `χεις κάνει όταν ήμασταν παιδιά
αλλά ποτέ δεν είν’ αργά, έλα στις εννιά.

Στο μπουλβάρ του Saint - Denis έλα απόψε να με βρεις
θα `μαι εκεί από τις εννιά μ’ όλα τα παιδιά,
παρεΐτσα θα τα πιούμε σ’ ένα μπάρ του Montparnasse
μήπως και μάθεις ν’ αγαπάς και να συγχωράς.

Σαν μεθύσεις και χαθείς, τότε ίσως να με δεις
όπως είμ’ αληθινά, ξέχνα τα παλιά,
αν θελήσεις να με νιώσεις και το λάθος σου να δεις,
ίσως μπορέσεις να σωθείς, έλα να με βρεις.

Πες πως είμαστε παιδιά
κι έλα απόψε στις εννιά,
ίσως πάλι να σ’ το πω,
σ’ αγαπώ...