Να `μουν ο άλλος μου εαυτός, ο ξένος
Αυτός που αγάπησες για μια στιγμή μονάχα
Που κλαίει τα βράδια πάντα σαν χαμένος
Κι έχει το θάρρος να κοιτάει στα μάτια.

Να `μουν εκέινο το φιλί, το πρώτο
Το τελευταίο σου φιλί, εγώ να `μαι
Σ’ `ενα ποτήρι να πνιγεί ο κόσμος
Στην αγκαλιά σου κάθε βράδυ να κοιμάμαι
Κάθε πρωί μια νέα αρχή, να `ναι.

Να ` σουν εδώ κι όλα θα `ταν αλλιώς
Κάθε στιγμή δρόμος ανοιχτός
Κι ούτε βροχή γκρίζα συννεφιά
Κι ο χρόνος σταματά.

Να `μουν εκείνο το κρυφό το γέλιο
Που σου θυμίζει οτι η ζωή είναι ένα θαύμα
Να ήμουν πάνω στη καρδιά το βέλος
Να μου κρατάς πάντα το χέρι στα σκοτάδια
Και να μετρώ με τα φιλιά, τα βράδια.