Αφού σ’ αγαπώ με τρέλα,
έλα στα καλά σου, έλα,
άσ’ τη γκρίνια, άσ’ τη ζήλεια,
βάλε φερμουάρ στα χείλια,
κόψε τη μουρμούρα σου,
μη με εκνευρίζεις άλλο,
μου `γινες βραχνάς μεγάλος,
ωχ, με την κλαψούρα σου.

Μη νομίζεις πως εσύ
θα μου κάνεις τη ζωή σωστό μαρτύριο,
θα τη σφίξω την καρδιά
και θα πάρεις μια βραδιά απολυτήριο.

Αφού σ’ αγαπώ με τρέλα,
έλα στα καλά σου, έλα,
μην πληγώνεις την καρδιά μου,
φτάνει πια τα βάσανά μου,
φτάνει κι η σκοτούρα μου,
δεν σε υποφέρω άλλο,
πότε το `να, πότε τ’ άλλο,
μου `καψες τη γούνα μου.

Μη νομίζεις πως εσύ
θα μου κάνεις τη ζωή σωστό μαρτύριο,
θα τη σφίξω την καρδιά
και θα πάρεις μια βραδιά απολυτήριο.