Φτωχέ διαβάτη, πού τραβάς,
τί ψάχνεις μέσ’ στη νύχτα,
δεν είσ’ ο πρώτος που αγαπάς
κι εγώ αγάπη είχα,

Για γυναίκες μη δακρύζεις ούτε να πονάς,
είν’ αχάριστη και ψεύτρα όσο κι αν την αγαπάς,
όσο κι αν την αγαπάς.

Φτωχέ διαβάτη, μην πονάς,
μην κλαις μέσ’ στο σκοτάδι,
δεν είσ’ ο πρώτος που πονάς,
υπάρχουν τόσοι άλλοι.

Για γυναίκες μη δακρύζεις ούτε να πονάς,
είν’ αχάριστη και ψεύτρα όσο κι αν την αγαπάς,
όσο κι αν την αγαπάς.