Απόψε αέρας ντύνομαι
βγαίνω στους δρόμους κι εσένα γυρεύω
στα λίγα εγώ δε δίνομαι
έρωτα δε σε παζαρεύω
κι αν σε λογάριασε η ψυχή μου
πατρίδα πρώτη και στερνή
στα ζάρια η επιστροφή μου
μα με κερδίζεις στη φυγή.

Του έρωτα τα λόγια σαν τα λες
μην τα γελάς μην τα φοβάσαι
μην τα κλαις.
Φάλτσα ηχούν γι `αυτόν οι λέξεις
Βγες στη βροχή να με γυρέψεις.

Εμένα ο ίσκιος μου ως το δρόμο σου φτάνει
στη γη σου κηδεύεται τολμά να πεθάνει
φιλί που με ρίγισε στην προδωσία
διψά για βαρύ σταυρό τούτη η θυσία
Βαριά τα πόδια μου στη γή, βαριά.

Απόψε αέρας ντύνομαι
στα παραθύρια σου σαλεύω
στα φύλλα σου τυλίγομαι
και τις ανάσες μας μπερδεύω.
Κι αν δε σε βρω ισοβίτης θα `μαι
ταξιδευτής σε ξένη γη
γιατί έσμιξε το ριζικό μου
με την δικιά σου την πνοή.

Του έρωτα τα λόγια σαν τα λες
μην τα γελάς μην τα φοβάσαι
μην τα κλαις.
Φάλτσα ηχούν γι `αυτόν οι λέξεις.
Βγες στη βροχή να με γυρέψεις.

Εμένα ο ίσκιος μου ως το δρόμο σου φτάνει
στη γη σου κηδεύεται τολμά να πεθάνει
φιλί που με ρίγισε στην προδωσία
διψά για βαρύ σταυρό τούτη η θυσία.
Βαριά τα πόδια μου στη γή, βαριά.