Συνάντησα την αυτόχειρα σ’ ένα μικρό καφενεδάκι.
Ήταν ήρεμη, ούτε χαρούμενη, ούτε λυπημένη.
Κάτι φευγαλέα είπαμε για την πράξη της
κι αποχαιρετιστήκαμε.

Καθώς έφευγα το γκαρσόνι πλησίαζε το τραπέζι της
φέρνοντας
ένα μεγάλο λουκούμι πάνω σε μιαν οδοντογλυφίδα.