Στοιβάζω τις εικόνες μου καυσόξυλα
ο Μάντης μήνυσε φωτιά ως αύριο που θα `ρτει

να κοιμηθεί λέει βρίζοντας τις αγρυπνίες μας
να πλυθεί λέει παίρνοντας το νερό μας
να ξεκουραστεί λέει
παίρνοντας το κρεβάτι μας

Και δεν μιλώ
στοιβάζω μόνο στην πυρά
τα σώματα απ’ τη μάχη
Κι όταν ανάψει η φωτιά
ξέρω πως δε θα κρατηθώ
θα βρω φωνή τα ονόματα να κράξω
κι ύστερα θα πυροβατήσω
Μπορεί να πέσω να καώ
κι ο ήλιος μου ο Ηλίας
θα μ’ ανεβάζει προφητεύοντας

Αυτό το ποίημα να το θυμάστε
δεν είναι λέξεις
Είναι ο καθρέφτης μιας πληγής που κακοφόρμισε

και βογκάει Φιλοκτήτης.