Σαν ανεμώνη μέσα στο χιόνι
σαν βοκαμβίλια πίσω απ΄τη γρίλια,
σαν ένα αστέρι στου νου το πλάνο
πότε σε βρίσκω πότε σε χάνω.

Αν δεν ενδώσεις πρέπει να ξέρεις
θ’ αρχίσω πάλι τις απεργίες,
θα μείνεις μόνη και θα υποφέρεις
τα σαββατόβραδα και τις αργίες.

Σαν μια σταγόνα πάνω στο φύλλο,
σαν αεράκι τον μήνα Απρίλη,
δως’ μου το χέρι , κάνε με φίλο,
πράσινα μάτια, γλυκά μου χείλη.

Αν δεν ενδώσεις πρέπει να ξέρεις
θ’ αρχίσω πάλι τις απεργίες,
θα μείνεις μόνη και θα υποφέρεις
τα σαββατόβραδα και τις αργίες.

Κι εγώ θ’ ανοίξω καρδιά κι αγκάλη
μακριά θα διώξω θλίψη και πόνο,
δεν έχω μάτια για κάποια άλλη,
εσένα θέλω, εσένα μόνο.