Που κάτω σε μιαν τρανταφυλλιάν κάθεται ρούσα κόρη
απού `ταν ρούσα τζιαι ξανθή, πράσινα ρούχα `φόρει,
γρουσόν καντρίν στο χέριν της σκαλίζει τζιαι ποτίζει,
γρουσήν τατσιάν τα σκέπασεν να μεν κορνιαχτιστούσιν,
τζείνα κορνιαχτιστήκασιν τζι’ εγύραν τζι’ εμαράναν
Θέλετε δέντρ’ αθθήσετε, θέλετε μαραθήτε,
τζι εγιώ τον παίδκιον π’ α(γ)απώ καλά τον αχνωρίζω,
ένι τ’ αππάριν του γρουσόν, τζι’ η σέλλα τ’ ασημένη
τζι’ η μαουλούκα που κουμπά, εν μαρκαριταρένη.