Η πλατεία είχε φώτα
και μάς κάλεσαν σαν πρώτα
με λάβαρα στους ώμους
να πάρουμε τους δρόμους.

Η πλατεία ήταν γεμάτη,
μίλησαν πολιτικοί χορτάτοι,
τάξανε, σε μια τετραετία
θα διώξουνε τη δυστυχία.

Ψωμί, παιδεία, ελευθερία,
ξεπουλιούνται στην πλατεία,
σαν κάλπικα νομίσματα
τα δοτά τους ερεθίσματα.

Η πλατεία πάλι φωτισμένη,
άλλο χρώμα ετούτοι οι καλεσμένοι,
είπαν μηνύματα βαρβάτα,
θα γεμίσουν τ’ άδεια πιάτα.

Κι ένα άγαλμα μουτζουρωμένο,
σιγοψιθύριζε θλιμμένο
μηρυκαστικά συστήματα,
με γεμίσατε πατήματα.

Ψωμί, παιδεία, ελευθερία,
ξεπουλιούνται στην πλατεία,
σαν κάλπικα νομίσματα
τα δοτά τους ερεθίσματα.