Ζύγωνε η μέρα κι εσβήναν τα φανάρια
και τα βουνά μας τα χρύσωνε η αυγή
όταν χυμήσαν του Ντούτσε τα τομάρια
για να σκλαβώσουν την ελεύθερή μας γη.

Μα στης Ηπείρου τις ραχούλες
πάνω στης Πίνδου τα βουνά
γρήγορα σκάψαμε το λάκκο
του καθενός μακαρονά.

Μα είναι κακός μπελάς
χακί, φουστανελλάς.
Να σε μαθαίνουνε τι πάει να πει Ελλάς.

Τ’ είναι βρε Ντούτσε τούτα που τραβάς!
Δε θα ξεφύγεις όπου και να πας
θα σ’ ακλουθάει ο μαύρος σου ο μπελιάς
ο τσολιάς, ο τσολιάς, ο τσολιάς.

Νόμιζες Ντούτσε πως θα `παιρνες χαράτσι
και πως αφέντης θα `σουνα παντού
μα δε μας σκιάζουν ο κόπανος ο Γκράτσι
κι ο Καμπαλέρο κι ο Πράσκας κι ο Σοτού.

Ούτε ο χαλβάς ο κόμης Τσιάνο
κι όλη σου η σκάρτη φαμελιά
δε θα τρομάξουν το φαντάρο
και τον λεβέντη τον τσολιά.

Μα είναι κακός μπελάς...

Έστειλ’ ο Ντούτσε τους λύκους της Τοσκάνης
και τους Κενταύρους και τ’ άλλα τα θεριά
Μα ήταν τραγιά κι ο στρατός μας σαν τσοπάνης
στων αιχμαλώτων τους κλείνει τα μαντριά.

Όπου κι αν παν ακούν "αέρα"
όπου σταθούν θα δουν χακί
τρέμουν και κρύβονται ν’ αλλάξουν
το λερωμένο τους βρακί.

Μα είναι κακός μπελάς...