Τα βράδια βγαίνει το φεγγάρι
λύνει κάβους και σαλπάρει
στ’ ουρανού τα πέλαγα γυρνά.
Κι εγώ το γλυκοχαιρετάω
μήπως ξέρει το ρωτάω
αν με αγαπάς ειλικρινά.

Αν μ’ αγαπάς ειλικρινά
να μη χαθείς ποτέ ξανά
τη μοναξιά σου δεν μπορώ
να με χαρείς, να σε χαρώ.

Την ώρα που γλυκοχαράζει
η καρδούλα μου σπαράζει
που `χω τόσες μέρες να σε δω.
Ποιος ξέρει τώρα πού κοιμάσαι
κι αν ακόμα με θυμάσαι
αχ, πεθαίνω να σε ξαναδώ.

Αν μ’ αγαπάς ειλικρινά
να μη χαθείς ποτέ ξανά
τη μοναξιά σου δεν μπορώ
να με χαρείς, να σε χαρώ.