Από μικρό με λένε άστατο παιδί,
μα αν ξαναπέφτω στη στιγμή θα σηκωθώ.
Κι αν έχω πάψει να `μαι ελεύθερο πουλί,
τα νυχτοπερπατήματά μου δεν ξεχνώ.

Βρε μικρό μη βιάζεσαι, μην παραμυθιάζεσαι.
Μες στο νου μη βάζεις μ’ αυτά που ακούς πράγματα τρελά.
Βρε κουτό μη ντρέπεσαι, μη μου παραφέρεσαι.
Τώρα μόνο για σένα χτύπα η δική μου η καρδιά

Εγώ στο λέω την καρδιά μου ακολουθώ
κι όταν περνώ από την πιάτσα δεν αράζω.
Στα σκαλοπάτια της ζωής σαν θα βρεθώ,
να τ’ ανεβώ ποτέ μου δε διστάζω.

Κι όταν περάσει ο καιρός και μαραθώ,
όταν λυγίσει της ζωής μου το κατάρτι,
τότε σου λέω απ’ την αρχή θα γεννηθώ.
Έναν καινούργιο θα χαράξω χάρτη.