Ήρθαν και μού είπανε για σένανε πολλοί,
τόσα λόγια μοιάζουν σαν αντίπαλοι σκληροί,
όμως, από σένα δεν αποχωρώ λεπτό,
σε αγώνα παίζω τελικό.

Δεν ακούω όσα κι αν μού πουν
έτσι κάνουν όσοι αγαπούν.

Λόγια, λόγια, λόγια, λόγια,
λόγια, λόγια κι άλλα λόγια,
λόγια, λόγια κι άλλα τόσα λόγια.

Δε θα σε αφήσω ποτέ μου,
δεύτερε, κρυφέ εαυτέ μου,
δε θα σε αφήσω γιατί σε αγαπώ,
μη φοβάσαι ό,τι κι αν λένε,
όσοι έχουν μάθει να κλαίνε,
ξέρουν ν’ αγαπούν δυνατά όπως εγώ.

Το τασάκι πάλι το γεμίσαμε κι οι δυο
λες και κάποια λύση βρούμε μέσα στον καπνό,
ό,τι κι αν μού πούνε δεν τα παίρνω μετρητοίς,
στην πορεία όλα θα τα δεις.

Δεν ακούω όσα κι αν μού πουν
έτσι κάνουν όσοι αγαπούν.

Λόγια, λόγια, λόγια, λόγια,
λόγια, λόγια κι άλλα λόγια,
λόγια, λόγια κι άλλα τόσα λόγια.

Δε θα σε αφήσω ποτέ μου,
δεύτερε, κρυφέ εαυτέ μου,
δε θα σε αφήσω γιατί σε αγαπώ,
μη φοβάσαι ό,τι κι αν λένε,
όσοι έχουν μάθει να κλαίνε,
ξέρουν ν’ αγαπούν δυνατά όπως εγώ.