Πήρα όρκο στον καθρέφτη πως δε θα με βγάλω ψεύτη,
δε θα σε ξαναζητήσω, φτάνει ως εδώ,
πως θα φύγω μ’ άλλα τραίνα τέρμα, μακριά από σένα
κι ούτε θα `χω την ανάγκη πια να σε δω.

Μα εγώ πάλι εδώ και σ’ όσα ζήσαμε ξαναγυρίζω,
ναι, πάλι εδώ, στα στέκια τ’ όνομά σου ψιθυρίζω,
ναι, πάλι εδώ όπου μ’ αγκάλιαζες ξαναπερνάω,
ναι, πάλι εδώ κι ομολογώ πως πάντα σ’ αγαπάω,
ναι, πάλι εδώ.

Σκέφτηκα για το καλό μου πως θα βρω τον εαυτό μου,
μακριά από συνήθειες που έκαναν κακό,
πως θα πάρω άλλο δρόμο, τέρμα, μακριά από πόνο
και τελείωσα μαζί σου, δε σε μπορώ.

Μα εγώ πάλι εδώ και σ’ όσα ζήσαμε ξαναγυρίζω,
ναι, πάλι εδώ, στα στέκια τ’ όνομά σου ψιθυρίζω,
ναι, πάλι εδώ όπου μ’ αγκάλιαζες ξαναπερνάω,
ναι, πάλι εδώ κι ομολογώ πως πάντα σ’ αγαπάω,
ναι.

Μα εγώ πάλι εδώ και σ’ όσα ζήσαμε ξαναγυρίζω,
ναι, πάλι εδώ, στα στέκια τ’ όνομά σου ψιθυρίζω,
ναι, πάλι εδώ όπου μ’ αγκάλιαζες ξαναπερνάω,
ναι, πάλι εδώ κι ομολογώ πως πάντα σ’ αγαπάω,
ναι, πάλι εδώ.