Θα παραμένει η μέρα αυτή
ξημέρωσε ένα πρωί
και κάποιος άλλος σε πήρε μακριά μου.

Τι αγάπη ήταν αυτή
που γκρέμισες σε μια στιγμή
της φαντασίας τάχα δημιούργημα μου.

Τίποτα δε σου χρεώνω
για τίποτα δε μετανιώνω
τις αμαρτίες μου πληρώνω
για όλα φταίω εγώ.
Τίποτα δε σου χρεώνω
για τίποτα δε μετανιώνω
τις αμαρτίες μου πληρώνω
που τόσο σ’ αγαπώ.

Θα παραμένει η νύχτα αυτή
ξαγρύπνησα ως το πρωί
φαντάσματα κι οράματα δικά σου.

Το σπίτι έγινε κελί
νιώθω να `χω παγιδευτεί
τριγυρισμένος από όλα τα πράγματα σου.

Τίποτα δε σου χρεώνω
για τίποτα δε μετανιώνω
τις αμαρτίες μου πληρώνω
για όλα φταίω εγώ.
Τίποτα δε σου χρεώνω
για τίποτα δε μετανιώνω
τις αμαρτίες μου πληρώνω
που τόσο σ’ αγαπώ.