Οι πιο χειρότερες στιγμές που σε γυρίζουνε στο χτες
είναι της νύχτας και ανοίγουνε πληγές,
μέσ’ στο σκοτάδι, χίλια δυο θα σου περάσουν στο μυαλό
κι ό,τι νομίζεις λογικό, θα πεις τρελό.

Δεν περναέι κι αυτή η νύχτα, δεν περνάει,
δυστυχώς, είναι σαν τις προηγούμενες,
μία φράση στο μυαλό μου τριγυρνάει,
απ’ αυτές που μού `χες πει, τις διφορούμενες.

Ό,τι δε σκέφτηκες τη μέρα, στο σκοτάδι θα σκεφτείς,
θα αναιρέσεις, θα πονέσεις, θα χαθείς,
απ’ τη συγγνώμη για τα λάθη, θα ζητάς παρηγοριά
κι αλλοίμονό σου αν δεν έχεις συντροφιά.

Δεν περναέι κι αυτή η νύχτα, δεν περνάει,
δυστυχώς, είναι σαν τις προηγούμενες,
μία φράση στο μυαλό μου τριγυρνάει,
απ’ αυτές που μού `χες πει, τις διφορούμενες.

Συντρίμια που μιλάνε για όνειρα παλιά,
φυλακισμένες ώρες μα απάντηση καμιά.

Δεν περναέι κι αυτή η νύχτα, δεν περνάει,
δυστυχώς, είναι σαν τις προηγούμενες,
μία φράση στο μυαλό μου τριγυρνάει,
απ’ αυτές που μού `χες πει, τις διφορούμενες.

Δεν περναέι κι αυτή η νύχτα, δεν περνάει.