Μη μπεις στον κόπο με πείσεις
και στο κατόπι μου να `ρθεις
δεν φτάνει μόνο να το θέλεις
μα φτάνει και να το μπορείς.

Παραμυθένια μου
λαϊκή μπαλάντα κι έγνοια μου
το ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ
με το `να χέρι σ’ αγκαλιάζω
και τ’ άλλο σ’ αποχαιρετώ.

Μην προσπαθείς να με τουμπάρεις
και τα ταξίδια ν’ αρνηθώ
στων λιμανιών τις αποβάθρες
έχω το σπίτι μου εγώ.

Παραμυθένια μου
λαϊκή μπαλάντα κι έγνοια μου
των οριζόντων είμαι αλάνι
με το `να πόδι είμαι κοντά σου
και το άλλο στο λιμάνι.

Παραμυθένια μου
λαϊκή μπαλάντα κι έγνοια μου
στα υγρά σου μάτια σε φιλώ
κι αν φεύγω μίλια μακριά σου
'κει π’ αγαπώ ξαναγυρνώ.