Μην ανοίξεις τα μάτια σου, θα τα δει το σκοτάδι,
θα ζηλέψουν νεράιδες και θα κλαίνε το βράδυ,
μην μιλήσεις, αγάπη μου, θα σ’ ακούσει ο Θεός,
με τ’ αστέρια του, πρόσεχε μην μας ρίξει το φως.

Ο παράνομος παράδεισός μας
έδωσε πνοή στο όνειρό μας,
μ’ έναν ουρανό ολόδικό μας
που χωράει πια μόνο τους δυο μας.

Μην ανοίξεις τα χέρια σου το κορμί μου ν’ αφήσεις,
οι στιγμές θα πεθάνουνε πριν ακόμα τις ζήσεις,
μην μιλήσεις, αγάπη μου, όχι, μη μου θυμίσεις,
στους παράνομους έρωτες δεν υπάρχουνε λύσεις.

Ο παράνομος παράδεισός μας
έδωσε πνοή στο όνειρό μας,
μ’ έναν ουρανό ολόδικό μας
που χωράει πια μόνο τους δυο μας.