Κοίτα στον καθρέφτη σου, κοίτα,
πέφτει πάλι η νύχτα κι έχεις πάρει φωτιά,
πάψε τα παλιά να σκαλίζεις
και στα μπαρ να γυρίζεις, πάρ’ το απόφαση πια.

Πάλι πόρτες χτυπάς, στα σκαλιά ξενυχτάς,
τη ζωή σου σκορπάς και ξανά με ρωτάς
τι θα γίνει μ’ εμάς.

Ζήσε την καινούργια ζωή σου
κι ας μην είμαι μαζί σου, ξέρω, δεν είν’ απλό,
όμως της καρδιάς μου ο δρόμος
είναι γράμμα και νόμος, πώς αλλιώς να σ’ το πω.

Πάλι πόρτες χτυπάς, στα σκαλιά ξενυχτάς,
τη ζωή σου σκορπάς και ξανά με ρωτάς
τι θα γίνει μ’ εμάς.