Αμάν, αμάν,
σε ποιον να πω τι έχω εγώ,
σε ποιον να πω τι έχω εγώ,
αμάν, αμάν
και τι με βασανίζει
και τι με βασανίζει, αχ,
και τι με βασανίζει
γιαρέι, αμάν, αμάν.

Αμάν, αμάν
και τι με βασανίζει, γιαρέι,
σε όποιον να πω,
σε όποιον να πω τον πόνο μου
αχ, σε όποιον να πω τον πόνο μου
κανείς δεν τον- κανείς δεν τον γνωρίζει,
αμάν, αμάν, αμάν,
αμάν, αμάν,
κανείς δεν τον γνωρίζει, γιαρέι,
αμάν, αμάν, αμάν.

Δεν είναι ένα, δεν είναι δυο,
δεν είναι ένα, δεν είναι δυο,
τα βάσανα που έχω εγώ,
τα βάσανα που έχω εγώ.

Είναι πολλά, είναι πολλά,
είναι πολλά, είναι πολλά,
αχ, που μού τρώνε την καρδιά,
αχ, που μού τρώνε την καρδιά.