Κανείς δε με βλέπει, κανείς δε με ψάχνει
ξανά το μυαλό μου σενάρια φτιάχνει,
φοβάμαι.

Ο έρωτας λένε πως σε συγκλονίζει
στα χέρια σου μέσα ποτέ δεν ανθίζει,
στα χέρια σου μέσα απλά με ραγίζει.

Κι επιμένω να πονάω
στο μαχαίρι σου επάνω να χτυπάω.

Το βραβείο αχαριστίας
απονέμεται σ’ εσένα
για την ψεύτικη αγάπη
που εξασφάλισες σ’ εμένα.
Έχω δώσει την ψυχή μου
κι εσύ έπαιζες μαζί μου
είσαι μια πληγή για τη ζωή μου.

Κανείς δε με ξέρει, κανείς δε θα μάθει
γιατί πιάνω πάτο και δεν κάνω κάτι,
φοβάμαι.
Η σχέση σ’ αλλάζει και σε συμπληρώνει
εσύ μου το είπες και τώρα είμαι μόνη,
εσύ μου το είπες και τώρα είμαι μόνη.

Κι επιμένω να πονάω
στο μαχαίρι σου επάνω να χτυπάω.

Το βραβείο αχαριστίας
απονέμεται σ’ εσένα
για την ψεύτικη αγάπη
που εξασφάλισες σ’ εμένα.
Έχω δώσει την ψυχή μου
κι εσύ έπαιζες μαζί μου
είσαι μια πληγή για τη ζωή μου.