Έρχομαι λοιπόν ουρανέ μου
ιδού εγώ επιστρέφων
ιπτάμενος
στα φτερά μιας σεμνής πεταλούδας
ή στη ράχη της ελικόπτερης μέλισσας.

Σε πολιτείες ημίρρευστου φωτός
όπου επιπλέουν αγάλματα
σπατάλησα τη σκόνη των ημερών.
Συγκόμισα καρπούς – άμμο και χιόνι
και πίκρα πολλή των διόδων.
Τώρα ωριμάζω προς τη μοναξιά
χαίρετε μικρά θαύματα της ύλης
το σώμα μου μικραίνει.
Λιγοστεύω
δεν έχω σώμα πια να κατοικήσω
ελαφρά αναθρώσκω προς το άπειρο.