Άλλη μια νύχτα με σκυμμένους ώμους,
με νάιλον σακούλες και τσαντάκια.
Των διαβάσεων τα φαναράκια
ηλιοβασίλεμα θυμίζουνε και δρόμους,

που παίρναμε παιδιά και δε μας βγάζαν
στο σπίτι με την άγκυρα στον πάτο,
αλλά γραμμή στον Πόντιο Πιλάτο.
Τα χέρια του δυο ζωα που νυστάζαν.

Ω συμπολίτες, ω πικροί μου φίλοι
άνισα δικαιώματα ζητήστε
κι αν πιάσει της ψυχής σας το φιτίλι,

όλους τους βουλευτές καταψηφίστε
και βγειτε με το μπόι του ο καθένας,
να λάμψει ο κρυμμένος σας πυθμένας.