Ήταν καλός συνδυασμός: Δυο τρεις ψωριάρικες ροδιές
μια τσακισμένη πασχαλιά και μια περικοκλάδα
και λασπονέρια δω και κει κι από σκουπίδια μυρωδιές
και ντενεκέδες και κουτιά σπασμένα στην αράδα.

Το σπίτι μέσα: Ρημαδιό με σάπιες πόρτες και σκαλιά.
Από τους τοίχους κρέμονταν κομμάτι’ από σουβάδες
κι έπιπλα μόνο κανα-δυο ερειπωμένα και παλιά
και πιο παλιές απ’ όλ’ αυτά τρεις "όμορφες"κυράδες.

Χάδια πουλιότανε φτηνά κι επί μετρία αμοιβή
σε κείνους που αγαπούσανε το πρόχειρο φτιασίδι
απ’ το Φροσάκι το τρελό και τη Φιφή την παλαβή
που για στραπάτσο ψόφαγε και για τρελό παιχνίδι.

Ξένους δεχόντανε πολλούς –στρατιώτες, ναύτες και "παιδιά"
και σαντουράκι δούλευε, μπαγλαμαδάκι κι ούτι.
Και χασικλίδικοι χοροί και μάγκικη τρικλοποδιά
σαν έρχονταν καμιά φορά δυο-τρεις γνωστοί "τοιούτοι".

Και τραγουδούσεν η Ριρή που’ ταν γλυκιά και τρυφερή
με μια φωνή σακάτικη σβραχνή και ραγισμένη
-- Κλάψε μανούλα καψερή το σπλάχνο σου που δεν μπορεί
μανούλα που μ’ εγέννησες γυναίκα κολασμένη.