Άνθρωπος από χιόνι
η αγάπη μου ψυχη του δίνει.
Συνομιλώ
είμαι άστεγος
μπροστά του στέκομαι
συντροφιά ζητώ
μπορεί να με νιώσει
είναι μόνος στο σκοτάδι.

Θέλω να σου πω...
Ελευθερία επιθυμώ
σε ζηλεύω γιατί είσαι καμωμένος
από αγάπη
και παιδικά χέρια.

Ένα δάκρυ, από το φως
του κεριού μου,
στο μάγουλό σου κυλά.
Πλησίασα πολύ
δε σε ακουμπώ
ο πόνος μου θα σε λιώσει.