Καταμεσήμερο, κάποιο λιοπύρι
κι ο κάμπος έμοιαζε με πανηγύρι
στον ήλιο άστραφταν μύρια δρεπάνια
κι οι νιές φορούσανε χρυσά γιορντάνια.
Τραγούδια έλεγαν σε κάθε μέρος
κι είχαν τον έρωτα πλάι στο θέρος.

Κρύο νερό απ’ το πηγάδι
πήγε να φέρει ο Παναγής
κι ο γέρος δίνει το σακούλι
ψωμί να φάνε καταγής.

Σκαμνί τους κάνουν το λιθάρι
και του θεού ζητούν τη χάρη.

Καταμεσήμερο χωρίς αγέρι
κι ο κάμπος χρύσωνε στο καλοκαίρι
τον ήλιο απόσκιωναν σωροί δεμάτια
κι οι νιές τον έρωτα είχαν στα μάτια.
Στο θέρος ρίχτηκαν εχθροί και φίλοι
κι η κάψα έκαιγε κορμιά και χείλη.

Κρύο νερό απ’ το πηγάδι
πήγε να φέρει ο Παναγής
κι ο γέρος δίνει το σακούλι
ψωμί να φάνε καταγής.

Σκαμνί τους κάνουν το λιθάρι
και του θεού ζητούν τη χάρη.