Σε χρυσαφένια πολιτεία
στο μαγεμένο το νησί
φεγγάρι σ’ έβαλα στ’ αστέρια
να μου φωτίζεις την ψυχή.

Μα εσύ στα μαύρα σύννεφα
κρύφτηκες να σε χάσω
και ήρθε το ξημέρωμα
χωρίς να σε προφτάσω.

Τσιγγάνικο ψεύτικο όνειρο μου
έζησες μες τα παραμύθια
εχθές την είχες φέρει στο πλευρό μου,
πικρή που είναι η αλήθεια.

Στων αστεριών το καραβάνι
στην Πούλια στον Αυγερινό
είχα γραμμένο τ’ όνομα σου
και σ’ έβλεπα στον ουρανό.

Μα με τον ήλιο χάθηκες
σαν της νυχτιάς τα’ αστέρι
και τ’ όνειρο μου έγινε
της λησμονιάς το ταίρι.

Τσιγγάνικο ψεύτικο όνειρο μου
έζησες μες τα παραμύθια
εχθές την είχες φέρει στο πλευρό μου,
πικρή που είναι η αλήθεια.