— Πηγαίνω για λίγο έξω. Θα ήθελες
κάτι να σου φέρω;
— Φέρε μου μια χούφτα αστέρια,
λίγη δροσούλα, ένα συννεφάκι,
μια φυσαλίδα, ένα μπουκάλι θάλασσα,
ένα κομμάτι απ’ το φεγγάρι,
την ζεστασιά του ήλιου
και την γαλήνη των πουλιών.
Μην ξεχάσεις να φέρεις και μια τρομπέτα
ή καραμούζα...
Να ξυπνήσω όλους τους άστεγους,
τους παλιάτσους, τους ποιητές και τους σοφούς της γης
και να τους καλέσω
κάτω από τη στέγη μας
να ζήσουμε στον δικό μας ανθρώπινο κόσμο,
ατενίζοντας απ’ εδώ την αιωνιότητα...