Λίγοι άνθρωποι με πίστεψαν:
Ο μεθυσμένος παλαιοπώλης
ο σταθμάρχης των τρένων
και μια ξυπόλητη γυναίκα.
Ο πρώτος γιατί του αγόρασα
όλες τις διεγερμένες μνήμες,
ο δεύτερος επειδή με είδε
να ξαπλώνω πάνω στις ράγες
και η γυναίκα διότι λέει
κατασκευάζω θλιβερές εικόνες
πάνω στη γυμνή άσφαλτο.

Εγώ όμως δεν τους πιστεύω.
Το μόνο που ακόμα καταφέρνω
είναι να ξυπνώ τα μεσάνυχτα
και να καρφώνω στο χαρτί
τα δυο μου χέρια.