Η κούραση
ο φόβος
η προσδοκία που χλευάστηκε.
Ο λιγοστός αγέρας
ακόμα και τ’ αστέρια πίσω απ’ τ’ όνειρο
οι αδυσώπητες φωνές
η γεύση των εναντιων ανέμων.

Λέω να υποκύψω πια
να τραβηχτώ σ’ ένα λιμάνι απάνεμο
ένα λιμάνι κίτρινο με πετρωμένες άγκυρες.

Τριγύρω τα βουνά σπαρμένα με λωτούς
και στις πλαγιές

αγέλες.