Βουβές οι ώρες μέχρι να `ρθεις να με δεις
κάθε στιγμή σε περιμένω για να `ρθεις.
Οι παραισθήσεις με δένουν
και το μυαλό μου τρελαίνουν
κι όλο νομίζω πως στην πόρτα θα φανείς.

Στα όνειρα μου πάλι σε ξενυχτώ
το πρόσωπο σου αγγίζω και του μιλώ
και στο κορμί σου χάνομαι και ριγώ.
Στα όνειρα τις νύχτες θα ξαναρθείς
πριν να φέξει η μέρα πια θα χαθείς
στο σύννεφο της λύπης θα τυλιχτείς.

Μάτια κλαμένα καρφωμένα στο καιρό
αυτά που ζήσαμε μου καίνε το μυαλό.
Λες ας τον πόνο λυγίζω
μα όσο ζω θα ελπίζω
σαν ξημερώσει ότι θα `σαι πάλι εδώ.

Στα όνειρα μου πάλι σε ξενυχτώ
το πρόσωπο σου αγγίζω και του μιλώ
και στο κορμί σου χάνομαι και ριγώ.
Στα όνειρα τις νύχτες θα ξαναρθείς
πριν να φέξει η μέρα πια θα χαθείς
στο σύννεφο της λύπης θα τυλιχτείς.