Μπολιβάρ, όσο που νάρθεις ήτανε σκοτάδια.
Στις κοιλάδες τώρα απλώνονται της φωτιάς τα χάδια.

Είσαι του Ρήγα Φερραίου παιδί,
του Αντωνίου Οικονόμου
και του Πασβαντζόγλου αδελφός.
Είσαι ο ελευθερωτής της Νότιας Αμερικής.
Ένα μονάχα είναι γνωστό,
πως είμαι (ο) γυιος σου.

Μπολιβάρ, δεν είσαι όνειρο, είσαι η αλήθεια.
Μπολιβάρ, είσαι ωραίος σαν Έλληνας.

Είσαι του Ρήγα Φερραίου παιδί,
του Αντωνίου Οικονόμου
και του Πασβαντζόγλου αδελφός.
Είσαι ο ελευθερωτής της Νότιας Αμερικής.
Ένα μονάχα είναι γνωστό,
πως είμαι (ο) γυιος σου.

Κι αν χάθηκε, αν ποτές χάνετ’ ένας Μπολιβάρ! που
σαν τον Απολλώνιο στα ουράνια ανελήφθη,
Λαμπρός σαν ήλιος έδυσε, μέσα σε δόξα αφάνταστη,
πίσω από βουνά ευγενικά της Αττικής και του Μορέως.