Όσο κι αν μου λες πως μ' αγαπάς
όσο κι αν μου λες πως με λατρεύεις,
όρκους κι αν δεν θέλω που σκορπάς
αν χωρίς αιτία με ζηλεύεις.

Όσο κι αν με τυραννάς
σαν μου λες για με πως υποφέρεις
κι όσο στην καρδιά σου κι αν πονάς
όλα κάκου κάκου να το ξέρεις.

Δεν μπορώ να σ' αγαπήσω
δεν μπορώ πώς να σε πείσω,
δεν μπορώ κι αν θέλω δεν μπορώ να σ' αγαπώ
δεν μπορώ και ψέματα ακόμα να στο πω.

Άδικα θα περιμένεις
άδικα μην επιμένεις
μάθε πως τα δάκρυά σου
άδικα κυλούν άδικα, άδικα.

Μην ζητάς χαρά που δεν θα 'ρθει
τίποτα για σένανε δε νοιώθω,
κάτι μέσα μου έχει σκοτωθεί
κι έχει πνίξει κάθε αγάπης πόθο.

Κι όσα λόγια κι αν μου λες
πόθους και καημούς παλιούς
δεν σβήνουν και τα δάκρυά σου όταν κλαις
ξέρε πως αδιάφορη μ' αφήνουν.

Δεν μπορώ να σ' αγαπήσω
δεν μπορώ πώς να σε πείσω,
δεν μπορώ κι αν θέλω δεν μπορώ να σ' αγαπώ
δεν μπορώ και ψέματα ακόμα να στο πω.

Άδικα θα περιμένεις
άδικα μην επιμένεις
μάθε πως τα δάκρυά σου
άδικα κυλούν άδικα, άδικα.