Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να κερδίσουν
πολλά χρήματα με μικρό κεφάλαιο. Χρήματα
στη χαρτοπαιξία κάθε είδους, κερδίζονται γενικά
μόνον με μεγάλο κεφάλαιο, και σίγουρα με
κεφάλαιο (ίσως και ψυχολογικό) μεγαλύτερο από
εκείνο των συμπαικτών μας.

Ευγενικά αρνηθείτε τις προτεινόμενες παρατάσεις
του παιχνιδιού. Οι παρατάσεις συνήθως ευνοούν
τους κακούς παίκτες. Η παράταση του καλού
παίκτη είναι η επόμενη συνάντηση.

Όταν πηγαίνετε για παιχνίδι, φοράτε κατά προτίμηση
σκούρα χρώματα. Αναστέλλουν τον αυθορμητισμό σας
και σας θωρακίζουν απέναντι στην ψυχολογική
διείσδυση των άλλων. Γενικά, είστε ασφαλέστεροι.

Μη σχολιάζετε, ιδίως αρνητικά, το παίξιμο των
άλλων. Αν είστε βέβαιος πως ένας παίκτης σε μια
συγκεκριμένη περίπτωση δεν έπαιξε σωστά, για
σας αποτελεί όπλο το να μην το μάθει, ει δυνατόν,
ποτέ, ή έστω να το μάθει όσο γίνεται αργότερα.
Μέχρι τότε η άγνοιά του θα έχει μεταφραστεί
σε παράταση της δικής σας υπεροχής.
Και, βέβαια, σε χρήμα.

Στο νέο παιχνίδι επανέρχεστε πάντοτε με την
ψυχολογία της πρώτης φοράς. Τα ενδεχομένως
θετικά αποτελέσματα που προηγήθηκαν με την ίδια
σύνθεση συμπαικτών δεν πρέπει με κανένα τρόπο
να σας επηρεάζουν και να σας καθιστούν άσοφα
γενναιόδωρους. Ό,τι έχασαν το έχασαν και ό,τι
κερδίσατε το έχετε ξεχάσει. Ξαναπαίζετε για να
ξανακερδίσετε ή μάλλον για να κερδίσετε χωρίς να
σκέπτεστε ότι κερδίσατε την ή τις προηγούμενες
φορές, κάτι που έστω και έμμεσα θα προσπαθούν
να σας υπενθυμίσουν δημιουργώντας σας πλέγματα
"ενοχής" ή "υποχρεώσεων". Μην υποκύπτετε
ποτέ σε τέτοιου είδους ψυχολογικό πόλεμο. Θα είναι
η αρχή της καταστροφής σας. Είναι προτιμότερο
να γίνετε ελαφρώς αντιπαθής παρά να "πουλήσετε" χρήματα.
Αν κάποτε σας αποκλείσουν
επειδή δε δείξατε "καλή συμπεριφορά", να ξέρετε
ότι: α) αυτό σημαίνει πως τελείωσε ο κύκλος σας
με τους συγκεκριμένους συμπαίκτες, β) πάντα
μπορείτε να βρειτε άλλα καρέ, γ) πρέπει να είστε
υπερήφανος επειδή, υπό τις δεδομένες συνθήκες,
εξαντλήσατε τα περιθώρια του κέρδους -αν όντως
τα εξαντλήσατε.

Το πόσο χάσατε ή το πόσο κερδίσατε είναι ασφαλώς
ατομική σας υπόθεση. Ο γενικός κανόνας
λέει ότι, με διάφορους τρόπους, πρέπει να μεγεθύ-
νετε τις εντυπώσεις των απωλειών σας στους άλλους
και να σμικρύνετε τις εντυπώσεις περί τα
κέρδη σας. Γενικά, μην προκαλείτε. Ωστόσο, οι
περισσότεροι παίκτες, ακόμα και οι πολύ καλοί,
εκτρέφουν έναν ακατανίκητο λεονταρισμό που
συνοδεύει το ευτυχές αποτέλεσμα. Βρείτε ένα, και
πολύ αφοσιωμένο σας, πρόσωπο, ως αποδέκτη
αυτής της ψυχολογικά κατανοητής ανακοινωτικής
ανάγκης. Προσέξτε όμως: Στο πρόσωπο αυτό
θα πρέπει να εκμυστηρεύεστε με ακρίβεια και τις
αρνητικές εκβάσεις μόνον έτσι λειτουργεί αυτό
το περίεργο σύστημα "εναπόθεσης κλέους".
Εννοείται βέβαια ότι το πρόσωπο αυτό πιθανόν
να διεκδικεί, ως εκ της εγγύτητός σας μαζί
του, ένα μικρό μερίδιο από τα τυχόντα κέρδη σας.
Μην το αρνηθείτε. Θα έχετε "πληρώσει" σε πολύ
καλή τιμή κάποιες εξαιρετικές, όσο δεν το φαντάζεστε,
υπηρεσίες που θα σας βοηθήσουν ανυπολόγιστα
στις επόμενες χαρτοπαικτικές σας συναντήσεις.

Για τη μπλόφα θα μπορούσε να γραφτεί τόμος
ολόκληρος.

Γενική αλήθεια: συνηθέστατα οι αντίπαλοι είναι
πραγματικοί, φέρουν δε και αυτοί όπλα.
Οφείλουμε να είμαστε πολύ φειδωλοί ως προς
την συγκεκριμένη τεχνική. Με τη μπλόφα ουσιαστικά
ζητάμε χρήματα που δεν μας ανήκουν.
Ο αντίπαλος θα μας τα παραχωρήσει μόνον εάν
είναι σοβαρά "καταπονημένος". Η μπλόφα πρέπει
να απευθύνεται όχι τόσο στο αδύνατο φύλλο
των συμπαικτών μας όσο στο περιστασιακά
ασθενικό θυμικό τους.

Το αλκοόλ είναι γενικά κακός σύμβουλος του
καλού παίκτη. Σε μικρή ποσότητα μπορεί να σε
φέρει σε κατάσταση ευφορίας και "έμπνευσης",
σε μεγαλύτερη προκαλεί υπεραισιοδοξία, υπερτίμηση
της δικής μας θέσης στην παρτίδα και υπο-
τίμηση της θέσης των άλλων. Δεν είναι τυχαίο
ότι στις λέσχες και στα καζίνο τα αλκοολούχα
προσφέρονται δωρεάν.

Αποφεύγετε, κατά το δυνατόν, τις χαρτοπαιξίες
των εορτών: α) εκεί παίζουν "για το καλό" ενώ
εσείς όχι, β) συχνά σ’ αυτές τις συνάξεις μπορεί να
χάσετε χρήματα από περιστασιακούς εορταστές
(τους λεγόμενους "αλεξιπτωτιστές"), χρήματα
τα οποία δε θα ξαναδείτε ποτέ.

Οι άνδρες παίκτες καλά θα κάνουν να αποφεύγουν
ως συμπαίκτριες τις γυναίκες, ιδίως δε τις
νέες. Η παρεμβολή, έστω και εντελώς επιφανειακή,
του ερωτικού στοιχείου, αποβαίνει σχεδόν
πάντα υπέρ των γυναικών και κατά του καλού παίκτη.

Συνθήκες και ηλικία σταδιακά σε απομακρύνουν
από τη χαρτοπαιξία, ή τουλάχιστον πρέπει.
Όπως και να `ναι, μετά την ωριμότητα και την
υψηλότερη απόδοσή του, ο καλός παίκτης υποχωρεί,
"μαλακώνει", "εκθηλύνεται". Μόνον τότε
αποκτά, όχι τη γνώση την οποίαν ήδη διαθέτει,
αλλά την αποστασιοποιημένη ψυχραιμία για να
μιλήσει περί τα χαρτοπαικτικά θέματα. Κάπως
έτσι λοιπόν και γράφτηκε αυτό το ατέλειωτο (inaeternum) βιβλίο.