Είπες,
η νύχτα είναι πολύ μικρή
για να χωρέσει
την αγάπη μας.
Τότε έγινες
ένα μικρό σύννεφο.
Ο ήλιος σε φίλησε στα χείλη,
καθώς μάκραινες
πάνω απ’ τη θάλασσα.
Δυο γλάροι,
πέταξαν κατά το νοτιά,
να βρουν ένα κύμα
στο χρώμα των ματιών σου,
να το κρεμάσω στο στήθος,
μην τύχει και ξεχάσω,
πόσο σ’ αγάπησα.