Είμαστε
μια χούφτα
χορδές παλιού βιολιού.
Θέλουμε να πετάξουμε
πάνω από κάθε πρωινό,
πάνω από κάθε θάλασσα.
Όμως
είμαστε μόνο
μια χούφτα χορδές
παλιού βιολιού.
Κάποτε,
απελπισμένοι από τη μάταιη
αναζήτηση,
θα τεντωθούμε
ως το έσχατο όριο
αντοχής μας,
και θα κάνουμε
το τελευταίο πήδημα
προς την ανυπαρξία,
αφήνοντας ένα στριγκό ήχο,
σαν ένδειξη
της απουσίας μας.