Ο Διάβολος και ο Θεός τρώγαν και συζητάγαν,
κάτι δικό τους λέγανε και "χα χα χα" γελάγαν.
Σε μια στιγμή του λέει ο Θεός —Τι γίνεται εκεί κάτω;
τους έχεις βάλει στη σειρά ή είναι άνω-κάτω;
— Εάν τους έχω στη σειρά χωράει αμφιβολία;
Αφού δεν πάει χωρίς εμένα, ένας στην εκκλησία.
— Μα εσύ έχεις κάνει Διάβολε, δουλειά πολύ μεγάλη,
τους πας ντουγρού για το γκρεμό, και "χα χα χα χα" πάλι.
— Μα τι θαρρείς δεν ξέρουμε πώς κελαηδούν τ’ αηδόνια
και τι μαθαίνω πλάι σου, Θεέ μου, τόσα χρόνια;
— Στο πλάι μου έμαθες πολλά, τώρα κι αυτό να μάθεις,
με τους ανθρώπους λιγοστά γιατί θα τήνε πάθεις.
Όχι μαζί τους χωρατά μην πάρουνε αέρα,
μη σε βρω δίχως κέρατα και κολοβό μια μέρα.