Τόσα χρόνια ταξιδεύεις
κι είναι μαύρη η ζωή
έχω άντρα μα είμαι χήρα
μ’ ένα ορφανό παιδί.
Αχ, μέσα στην ζωή.

Γύρνα, γύρνα γύρισε ξανά,
φτάνουν, φτάνουν,
φτάνουν τα λεφτά!

Το παιδί μας μεγαλώνει
κι είναι κρίμα φοβερό
να μη νιώθει του πατέρα
λίγο χάδι τρυφερό.
Αχ και βαριά πονώ.

Γύρνα, γύρνα γύρισε ξανά,
φτάνουν, φτάνουν,
φτάνουν τα λεφτά!

Μια παλιά φωτογραφία
βλέπει κι όλο με ρωτά
πότε θα `ρθει ο πατέρας
να με πάρει αγκαλιά.
Αχ, αχ δεν αντέχω πια.

Γύρνα, γύρνα γύρισε ξανά,
φτάνουν, φτάνουν,
φτάνουν τα λεφτά!