Όπου το δάκρυ μου,
για σένα, στάξει,
φωτιά να γίνει
και να σε κάψει.

Πως, όπου βρίσκομαι
και τυραννιέμαι,
εσένα, πάντοτε,
θα καταριέμαι.

Όπου το δάκρυ μου,
για σένα, στάξει,
φωτιά να γίνει
και να σε κάψει.

Βγαίνει το δάκρυ μου
απ’ την καρδιά μου,
για τον χαμένο
τον έρωτά μου.

Πύργους, το χέρι σου,
όσους να χτίζει,
η μοίρα να `ρχεται
να τους γκρεμίζει.

Όπου το δάκρυ μου,
για σένα, στάξει,
φωτιά να γίνει
και να σε κάψει.

Όσο σ’ αγάπησα,
τόσο να κλάψεις
κι όλα τα ρούχα σου
μαύρα να βάψεις.

Φωτιά, η κατάρα μου,
παντού ν’ απλώσει,
παλάτια να
ξεθεμελιώσει.

Όπου το δάκρυ μου,
για σένα, στάξει,
φωτιά να γίνει
και να σε κάψει.