Άλλοι ζούνε σε σανίδια

πείνα , φτώχεια κι όλα ίδια,

άλλοι ψάχνουν για λιμάνι

κι άλλοι ζούνε στο σκοτάδι

πως ν’ αντέξει η καρδιά μου

όλα αυτά τα βάσανα μου,

δώσ’ μου ένα χέρι να πιαστώ.


Μες στο κόσμο αυτό το ψεύτη

ούτε πια καρφίτσα πέφτει

χάθηκε κάθε αξία

λαϊκή χειραγωγία

και αυτοί οι κοσμοκράτες

που για άλλους βάζουν πλάτες

δωσ’ τους μια να φύγουν από δω.


“Κι έτσι έγραψα τραγούδι για τη μαύρη κοινωνία”

να καεί το πελεκούδι, να μας γράψουν τα βιβλία

στα στιχάκια μου τα σκάρτα ρίχνω κόκκινο κρασί

“να μεθύσουνε τα μαύρα, το κακό μη ξαναρθεί”


Μες στο χάος και τη δίνη

όλο πια μαύρο καμίνι

τρομοκράτορες που λένε

νανουρίσματα που κλαίνε

ξεπουλάνε τα όνειρα μας

και γερνάνε τα μυαλά μας

δώσ’ μου ένα χέρι να πιαστώ.


Άντε φύγε , δε σ’ αντέχω,

έχω μάθει να απέχω,

σπάσε αυτό το χαζοκούτι

πάρε φόρα και μπαρούτι

και αυτοί οι κοσμοκράτες

του ανθρώπου οι δυνάστες

δώσ’ τους μια να φύγουν από δω.