Μόνος κι έρημος, μη έχοντας
πού να γείρω το κεφάλι μου,
ξενύχταγα στους δρόμους της
Αθήνας, μα δεν υποτάχτηκα!

Πολλές φορές έκανα και δέκα
μέρες νηστικός, μες στους
παγωμένους δρόμους της Αθήνας,
μα δεν υποτάχτηκα!

Μήνες και μήνες έδινα παρών
στο δέκατο έκτο και όγδοο
παράρτημα ασφάλειας, μα δεν
υποτάχτηκα!

Πέρασαν μήνες, πέρασαν χρόνια
και `γω περπατάω ακόμα στους
παγωμένους δρόμους της Αθήνας
και προσμένω από σένα, σύντροφε,

ένα μήνυμα μια σου λέξη, λίγο
φως. Τα μαλλιά μου και τα γένια
μου, έγιναν ανθισμένες αμυγδαλιές,
και `γω εξακολουθώ να περπατάω,

μόνος κι έρημος στους δρόμους της
Αθήνας μα δεν υποτάχτηκα.