Ο λόξυγγας
ο κλότσιγγας
ο μπερδεψοβαρότσιγγας
ο πόντικας
ο Γόντικας
ο μύρμηρος ο ρόντικας
ο μπίκανης
ο μήκανης
ο αρχιμπερδομπίκανης
ο ζήτουλας
ο γύφτουλας
ο φύσουλας ο φύσουνας
ο ζήμαντρος ο αρχιεπής
ο φως ο ζην ο γείσος
ο σώος ο φιλότιμος ο άτιμος ο γείτονας
ο κιεγωδέν ξερωαπαυτά
ο κιεγωδέν σεβρήκα.

Μακριά απ τα παιδιά αυτά
τα σπίρτα σου τα ζήτα σου τα άσπρα τ’ απαυτά σου
ο κόκκινας ο πράσινας ο πούλης ο πουλάκης
ο παύλαρχος ο ύποπτος που θε να `ρθεί κοντά σου

πολύτιμος πολλάκριβος μονάκριβος και μολερός
τριχόστιφτος αργύθυμος μα πάντα τόσο πρόθυμος
απίστευτος ανήστευτος ζητάει την αρχοντιά σου.

Ο αγαπιός ο φοβερός ο παρελθός ο μέλλος
κι αυτός εκεί, διπλός-μονός, κούκος απλός και πάμε
ίσως εδώ, ίσως πιο κει, ίσος μόνο με σένα
ίσος και πάνισος που λες, ίσος που δεν το είπες
αυτός είναι, δεν έχει αλλιώς, δεν έχει άλλη προίκα
σε θέλει, σε γυρεύεται, σε μαγειρεύεται.

Ο φίδαρχος, ο φύλαρχος, εδώ είναι βρε, ναι, νάτος!