Ασπασία σε λένε
και έχεις το όνομα της αρχαίας εταίρας
μόνο που εκείνη είχε και γνώση,
ενώ εσύ το όνομά της
έχεις κηλιδώσει.
Ώ, πρώτη μου αγάπη
και πόρνη κρυφή,
είσαι καθώς πρέπει κηλιδωμένη
μικροαστή.
Ο φτερωτός έρωτας,
της ζωής οι γλυκάδες,
δε θα μας έκαναν ευτυχισμένους
οι ταξικοί καυγάδες.
Ευτυχώς που δε σ’ έκανα
συντρόφισσά μου
γιατί στο βούρκο
θα `χες κυλήσει
την καρδιά μου.
Ακόμα σε σκέπτομαι
και όπως στα δεκαοχτώ μου
σ’ αγαπώ.
Εσύ είσαι μικροαστή
εγώ τίμια βγάζω το ψωμί μου
γι αυτό δεν έβαλα
νερό στο κρασί μου.