Όταν ο πρίγκιψ απέβαλε τα σιδερικά της πανοπλίας
κι εζήτησε να βαπτισθεί χριστιανός,
το εκκλησίασμα απειλητικόν μετά την βάπτισιν τον
εκύκλωσεν
κι ήρχισε να τον κτυπάν με μανίαν.
Ο πρίγκιψ υπέμενε σοβαρός
προσπαθών να διακρίνει γνωστούς
που πιθανόν ηδικήθησαν.
Δεν ηδυνήθη όμως να ιδεί πρόσωπα
διότι το μίσος τα είχε μεταβάλει εις τροχούς
στρεφομένους με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Ούτω παρέμεινε κοιτάζων απλανώς
ενθυμούμενος πιθανώς την παιδική ηλικίαν
την οδόν Δεινοκράτους με τις γκαζές
εις την προθήκην εμπορικού
τα Τουρκοβούνια τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο
την Λουκία κι ίσως πράγματα αξεδιάλυτα
κι ασήμαντα για τον αναγνώστη.
Αργότερα το εκκλησίασμα εκ κοπώσεως ή ανίας προφανώς
εσταμάτησε τα ραπίσματα
και καθείς εξ αυτών επανήρχισε
τας καθημερινάς του ασχολίας.
Κομμωτήριον ο εις, μέτοχος εις Εταιρείαν ο άλλος
παίκται του μπέιζμπολ, ξεναγοί, ανθοπώλαι.
Ο πρίγκιψ λησμονημένος εγκαταλείφθη
εις τας παρυφάς της πόλεως
πλησίον εργοστασίου χαλυβουργίας.
Έκτοτε περιπλανάται καπνίζων
με γκρίζον αμπέχονον της Αεροπορίας
αδιφορών δια τα καυσαέρια, τας εκλογάς
τους συγγενείς και το θέατρο
δεικνύων δε ιδιαιτέραν προτίμησιν
εις τα παγωτά ΒΕΓΑΣ και τα ποδοσφαιρικάς συναντήσεις
τας διεξαγόμενας απογεύματα Κυριακών ή Τετάρτες.
Η ιστορία δεν είναι φανταστική,
διεσώθη δε υπό το όνομα "η δολοφονία του Νικηφόρου Φωκά".